ﻃﻼق ﻋﺎﻃﻔﯽ در ﻫﯿﭻ ﮐﺠﺎ ﺑﻪ ﺛﺒﺖ ﻧﻤﯽ رﺳﺪ و ﻧﻤﻮد ﻋﯿﻨﯽ ﻧﺪارد، و ﺗﺠﺮﺑﻪ و ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت ﺛﺎﺑﺖ ﮐﺮده اﺳﺖ ﮐﻪ آﻣﺎر ﻃﻼق ﻋﺎﻃﻔﯽ از ﻃﻼق رﺳﻤﯽ ﺑﯿﺸﺘﺮ اﺳﺖ و ﻣﻬﻢ ﺗﺮﯾﻦ ﻧﻮع ﻃﻼق از ﻧﻈﺮ آﺳﯿﺐ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﺮای ﻓﺮد و ﺟﺎﻣﻌﻪ دارد، ﺑﻪ ﺣﺴﺎب ﻣﯽ آﯾﺪ.
در واﻗﻊ ﻃﻼق ﻋﺎﻃﻔﯽ از زﻣﺎﻧﯽ آﻏﺎز ﻣﯽ ﺷﻮد ﮐﻪ ﯾﮏ راﺑﻄﻪ ﮔﺮم ﻣﻨﻔﮏ ﻣﯽ ﺷﻮد و ﻃﺮح زﻧﺪﮔﯽ زوج ﺑﻪ ﺟﺎی ”ﻣﺎ” ﺑﻪ “ﻣﻦ” ﺗﺒﺪﯾﻞ ﻣﯽ ﺷﻮد .
ﭼﻪ زﻣﺎﻧﯽ ﻃﻼق ﻋﺎﻃﻔﯽ اﺗﻔﺎق ﻣﯽ اﻓﺘﺪ؟
اﯾﻦ اﺗﻔﺎق ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﯾﮑﻄﺮﻓﻪ ﯾﺎ دو ﻃﺮﻓﻪ و ﺑﻪ ﻣﺮور زﻣﺎن رخ دﻫﺪ و دو ﻃﺮف ﺑﻪ ﺗﺪرﯾﺞ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ ﮐﻪ ﺟﺬاﺑﯿﺖ ، ﻋﻼﻗﻪ و ﻋﺎﻃﻔﻪ ی ﻣﺜﺒﺘﯽ ﮐﻪ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ داﺷﺘﻪ اﻧﺪ ، در ﺑﯿﻦ آﻧﻬﺎ رﻧﮓ ﺑﺎﺧﺘﻪ اﺳﺖ .
ﻃﻼق ﻋﺎﻃﻔﯽ ﺑﻄﻮر ﻣﻌﻤﻮل از ﺳﺎل ﻫﺎی ﭘﻨﺠﻢ و ﺷﺸﻢ زﻧﺪﮔﯽ ﺷﺮوع ﻣﯽ ﺷﻮد ؛ ﯾﻌﻨﯽ وﻗﺘﯽ ﮐﻪ اﻓﺮاد اﻣﯿﺪ ﺑﻪ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻫﻤﺴﺮ را از دﺳﺖ ﻣﯽ دﻫﻨﺪ و اﻟﺒﺘﻪ از ﻃﻼق رﺳﻤﯽ ﻫﻢ ﻧﺎ اﻣﯿﺪ ﻫﺴﺘﻨﺪ.
ﺑﻪ ﺗﺪرﯾﺞ ﻓﺎﺻﻠﻪ ی ﻣﯿﺎن آﻧﻬﺎ ﺑﯿﺸﺘﺮ و ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﯽ ﺷﻮد. ﭘﺲ ﻣﯽ ﺗﻮان ﻧﺘﯿﺠﻪ ﮔﺮﻓﺖ، ﻧﺸﺎﻧﻪ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ در اواﯾﻞ راﺑﻄﻪ دﯾﺪه ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ را اﮔﺮ زوج ﺟﺪی ﺑﮕﯿﺮﻧﺪ و ﮔﻤﺎن ﻧﮑﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﮔﺬﺷﺖ زﻣﺎن آﻧﻬﺎ را ﺣﻞ ﺧﻮاﻫﺪ ﮐﺮد، ﺑﺎﺑﺖ اﻣﯿﺪ و اﻧﮕﯿﺰه ای ﮐﻪ ﻫﻨﻮز در راﺑﻄﻪ وﺟﻮد دارد، اﻣﮑﺎن رﻓﻊ آﻧﻬﺎ ﺑﯿﺸﺘﺮ اﺳﺖ (ﭘﯿﺸﮕﯿﺮی ﺑﻬﺘﺮ از درﻣﺎن اﺳﺖ).
در ﭼﻨﯿﻦ ﺷﺮاﯾﻄﯽ، زوج ﻣﺠﺒﻮرﻧﺪ ﺑﺪون اﯾﻦ ﮐﻪ ﺗﻔﺎﻫﻤﯽ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ، ﺑﺪون ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ، اﻣﺎ زﯾﺮ ﯾﮏ ﺳﻘﻒ زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﻨﺪ. ﭼﻮن ﻣﺴﺎﺋﻠﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ؛ ﻧﯿﺎز ﻣﺎﻟﯽ، ﺣﻀﻮر ﺑﭽﻪ ﻫﺎ و ﺗﺮس از ﻗﻀﺎوت ﻫﺎی اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ، ﻣﺎﻧﻊ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﯿﺮی ﺟﺪی ﺑﺮای روﺷﻦ ﮐﺮدن ﺗﮑﻠﯿﻒ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽ ﺷﻮد .
اﻣﺎ ، ﺷﺎﯾﺪ ﻓﮑﺮ ﮐﻨﯿﺪ ﺣﻔﻆ ﭼﻨﯿﻦ زﻧﺪﮔﯽ از ﻫﻢ ﮔﺴﯿﺨﺘﻪ ای ﮐﻢ ﺧﻄﺮ ﺗﺮ از ﺗﺠﺮﺑﻪ ی ﺟﺪاﯾﯽ واﻗﻌﯽ (ﻃﻼق رﺳﻤﯽ) اﺳﺖ. ﺣﻘﯿﻘﺖ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻃﻼق ﻋﺎﻃﻔﯽ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺴﯿﺎر ﺧﻄﺮﻧﺎک ﺗﺮ از ﻃﻼق رﺳﻤﯽ ﺑﺎﺷﺪ .
ﻃﻼق ﻋﺎﻃﻔﯽ ﻓﺸﺎر ﻋﺎﻃﻔﯽ زﯾﺎدی ﺑﻪ زوج و ﺧﺎﻧﻮاده وارد ﻣﯽ ﮐﻨﺪ. ﻧﯿﺎزﻫﺎی ﻃﺮﻓﯿﻦ ﺑﺮﻃﺮف ﻧﻤﯽ ﺷﻮد و ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﺑﯽ اﻋﺘﻤﺎد ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ. ﺑﻨﯿﺎن ﺧﺎﻧﻮاده در ﭼﻨﯿﻦ ﺷﺮاﯾﻄﯽ ﺳﺴﺖ ﺷﺪه و ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ در ﭼﻨﯿﻦ ﺷﺮاﯾﻄﯽ زوج ﯾﺎ ﯾﮑﯽ از آﻧﻬﺎ، ﺑﺎ اﻧﻮاع ﺑﯿﻤﺎری ﻫﺎی روان ﺗﻨﯽ روﺑﻪ رو ﺷﻮﻧﺪ.
.
