ﺧﺸﻢ
ﺑﻌﺪ از ﺟﺪاﯾﯽ خشم ﯾﮏ واﮐﻨﺶ ﻃﺒﯿﻌﯽ اﺳﺖ. وﻗﺘﯽ از ﮐﺴﯽ ﭼﯿﺰی را ﺑﮕﯿﺮﯾﺪ ﻣﻌﻠﻮم اﺳﺖ ﺧﺸﻤﮕﯿﻦ ﻣﯽ ﺷﻮد. اﮔﺮ ﺧﺸﻢ ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ اﺷﺘﺒﺎه ﺑﻮدن آن ﺳﺮﮐﻮب ﮐﻨﯿﺪ ﺧﻮدش را ﺑﻪ روش ﻫﺎی دﯾﮕﺮ ﻧﺸﺎن ﺧﻮاﻫﺪ داد.ﺗﺎﯾﯿﺪ ﮐﻨﯿﺪ ﮐﻪ ﺧﺸﻢ دارﯾﺪ وﻟﯽ ﻃﺒﻖ ﺧﺸﻢ ﺗﺎن ﻋﻤﻞ ﻧﮑﻨﯿﺪ.ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﯿﺪ در ﻣﻮرد ﺧﺸﻢ ﺗﺎن ﺑﻨﻮﯾﺴﯿﺪ، ﺑﺎ ﻣﺸﺎور ﺻﺤﺒﺖ ﮐﻨﯿﺪ، ﻣﺪت ﻃﻮﻻﻧﯽ ﭘﯿﺎده روی ﮐﻨﯿﺪ، ﺿﺮﺑﻪ ﻫﺎی ﻣﺤﮑﻢ روی ﺑﺎﻟﺸﺖ ﺑﺰﻧﯿﺪ… و ﺑﺎزﻫﻢ ﺣﻮاﺳﺘﺎن ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ در ﻣﺮﺣﻠﻪ ﺳﻮﮔﻮاری ﻫﺴﺘﯿﺪ و دﯾﻮاﻧﻪ ﻧﺸﺪه اﯾﺪ.
اﺣﺴﺎس ﮔﻨﺎه
اﺣﺴﺎس ﮔﻨﺎه ﺑﺨﺸﯽ ﻃﺒﯿﻌﯽ از ﻓﺮآﯾﻨﺪ ﺳﻮﮔﻮاری اﺳﺖ. ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﻓﮑﺮ ﮐﻨﯿﺪ ﺟﺪاﯾﯽ ﺗﻘﺼﯿﺮ ﺷﻤﺎ ﺑﻮده و اﮔﺮ ﺑﻪ اﻧﺪازه ﮐﺎﻓﯽ ﻣﻌﺬرت ﺑﺨﻮاﻫﯿﺪ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ رو ﺑﻪ راه ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ. در اﯾﻦ ﺣﺎﻟﺖ ﺷﻤﺎ اﯾﻦ ﺗﺼﻮر اﺷﺘﺒﺎه را دارﯾﺪ ﮐﻪ ﻫﻨﻮز روی ﺷﺮاﯾﻂ ﻣﺴﻠﻂ ﻫﺴﺘﯿﺪ و ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﯿﺪ ﮐﺎری ﺑﺮای ﺑﻬﺒﻮد راﺑﻄﻪ ﮐﻨﯿﺪ. اﮔﺮ ﻻزم ﻣﯽ داﻧﯿﺪ ﯾﮏ ﻧﺎﻣﻪ ﻋﺬرﺧﻮاﻫﯽ ﺑﻨﻮﯾﺴﯿﺪ وﻟﯽ ﻫﺮﮔﺰ آن را ﭘﺴﺖ ﻧﮑﻨﯿﺪ.
اﺿﻄﺮاب
اﺣﺴﺎﺳﺎﺗﯽ ﮐﻪ اﻧﺘﻈﺎر ﻣﯽ رود در اﯾﻦ دوره ﺗﺠﺮﺑﻪ ﺷﻮﻧﺪ، ﻏﻢ و ﻧﺎراﺣﺘﯽ اﺳﺖ، و آﻧﭽﻪ ﮐﻤﺘﺮ اﻧﺘﻈﺎر ﻣﯽ رود اﺣﺴﺎس اﺿﻄﺮاب اﺳﺖ.
اوﻟﯿﻦ ﻣﻮج اﺿﻄﺮاب ﯾﮏ ﻧﻮع ﺑﯽ ﻗﺮاری ﺳﺎده اﺳﺖ. ﺣﺎﻟﺘﯽ ﮐﻪ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﺪ ﺑﺎﯾﺪ ﮐﺎری ﮐﺮد، ﺑﯽ ﺗﺎب ﻣﯽ ﺷﻮﯾﺪ و ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺣﺮﮐﺖ و ﺳﺮ و ﺻﺪا ﺣﺴﺎﺳﯿﺖ ﭘﯿﺪا ﻣﯽ ﮐﻨﯿﺪ. ﺣﻮاﺳﺘﺎن ﺑﺎﺷﺪ اﮔﺮ ﺷﺪت اﺿﻄﺮاب ِ ﺑﻪ ﺣﺪی ﺑﺎﻻﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﻮاب و ﺧﻮراک ﺷﻤﺎ را ﻣﺨﺘﻞ ﮐﺮده اﺳﺖ ﺣﺘﻤﺎ ﺑﻪ ﭘﺰﺷﮏ ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﮐﻨﯿﺪ. ﭼﻮن دراﯾﻦ ﻣﺮﺣﻠه ﻣﺮاﻗﺒﺖ از ﺟﺴﻢ ﺗﺎن در اوﻟﻮﯾﺖ اﺳﺖ.
ﺗﻨﺎﻗﺾ
ﺗﻨﺎﻗﺾ ﺷﺪﯾﺪ از اﺣﺴﺎﺳﺎت ﺗﺠﺮﺑﻪ ﺷﺪه در ﻫﻤﻪ ی ﺳﻮﮔﻮاری ﻫﺎﺳﺖ. معموﻻ اﻧﺘﻈﺎر دارﯾﻢ ﮐﻪ ﻓﻘﻂ ﻋﺸﻖ و اﻧﺪوه ﯾﺎ ﻧﻔﺮت و ﺧﺸﻢ را اﺣﺴﺎس ﮐﻨﯿﻢ. اﻣﺎ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻣﯽ ﺷﻮﯾﺪ ﮐﻪ ﮔﺎﻫﯽ ﻫﻤﻪ ی اﯾﻦ اﺣﺴﺎﺳﺎت را ﻫﻤﺰﻣﺎن دارﯾﻢ، ﮔﺎﻫﯽ اﺳﻤﯽ ﺑﺮای اﺣﺴﺎﺳﻤﺎن ﭘﯿﺪا ﻧﻤﯽ ﮐﻨﯿﻢ و ﮔﺎﻫﯽ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ ﮐﻪ اﺻﻼ اﺣﺴﺎس ﻧﺪارﯾﻢ. اﮔﺮ ﭼﻨﯿﻦ وﺿﻌﯿﺘﯽ دارﯾﺪ ﺧﻮدﺗﺎن را ﺳﺮزﻧﺶ ﻧﮑﻨﯿﺪ و ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺑﺎﺷﯿﺪ ﮐﻪ در ﭼﻪ دوره ای ﺑﻪ ﺳﺮ ﻣﯽ ﺑﺮﯾﺪ و اﯾﻨﻬﺎ ﻫﻤﻪ ﻣﻮﻗﺘﯽ اﺳﺖ.
ﺷﻤﺎ ﻓﻘﻂ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﭙﺬﯾﺮﯾﺪ اﯾﻦ ﻋﻼﺋﻢ ﻃﺒﯿﻌﯽ ﻣﺮﺣﻠﻪ ی ﺳﻮﮔﻮاری اﺳﺖ.
ﻏﺼﻪ ﺧﻮردن و ﺟﺴﺘﺠﻮ
اﮔﺮ ﮐﺴﯽ ﯾﺎ ﭼﯿﺰی از دﺳﺖ رﻓﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ذﻫﻦ وﺳﻮﺳﻪ ﻣﯽ ﺷﻮد ﮐﻪ ﺑﻪ دﻧﺒﺎل آن ﺑﮕﺮدد. اﯾﻦ ﮐﺎر ﺑﺎ ﺗﻼش ذﻫﻦ ﺑﺮای دوﺑﺎره ﻣﻨﻈﻢ ﮐﺮدن دﻧﯿﺎ ﺑﻪ ﺷﯿﻮه ای ﮐﻪ “ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎﺷﺪ” اﺳﺖ. ﻣﻌﻤﻮﻻ وﻗﺘﯽ اﺣﺴﺎس ﺳﻮﮔﻮاری در اوج ﺧﻮدش اﺳﺖ وارد اﯾﻦ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﻣﯽ ﺷﻮﯾﻢ. ﺟﺎی ﺳﺮزﻧﺶ ﻧﯿﺴﺖ. در اﯾﻦ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﺷﻤﺎ ﺧﯿﻠﯽ آﺳﯿﺐ ﭘﺬﯾﺮ ﻫﺴﺘﯿﺪ و ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﺑﺎز ﮐﺮدن راه ﻫﺎی ارﺗﺒﺎﻃﯽ ﻣﯽ ﮔﺮدﯾﺪ.ﻣﯽ ﻓﻬﻤﻢ ﮐﻪ ﮔﺬر از اﯾﻦ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﺑﻪ ﺷﺪت ﻧﺎراﺣﺖ ﮐﻨﻨﺪه اﺳﺖ. ﻓﻘﻂ ﺣﻮاﺳﺘﺎن ﺑﺎﺷﺪ ﭼﯿﺰی ﻧﮕﻮﯾﯿﺪ ﺗﺎ ﺑﻌﺪﻫﺎ اﻓﺴﻮس ﺑﺨﻮرﯾﺪ.
اﻓﺴﺮدﮔﯽ
اﮔﺮ اﺣﺴﺎس اﻓﺴﺮدﮔﯽ دارﯾﺪ، ﻟﺰوﻣﺎ ﻣﻌﯿﺎری ﺑﺮای ﻋﺸﻖ ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﻃﺮف ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻧﯿﺴﺖ، ﺑﻠﮑﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻧﺸﺎﻧﮕﺮ اﻧﺴﺎن ﺑﻮدن ﺷﻤﺎﺳﺖ. ﭘﺲ ﻟﻄﻔﺎ از ﻧﺸﺎﻧﻪ ﻫﺎ ﻧﺘﯿﺠﻪ ﮔﯿﺮی اﺷﺘﺒﺎه ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﺪ.ﺷﻤﺎ اﻧﺴﺎن ﻫﺴﺘﯿﺪ و اﻧﺴﺎن ﻫﺎ ﻋﺎﺷﻖ و واﺑﺴﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ. وﻗﺘﯽ ﻋﺸﻖ ﻣﺎن را از دﺳﺖ ﻣﯽ دﻫﯿﻢ آﺳﯿﺐ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﯿﻢ.
ﺣﻮاﺳﺘﺎن ﺑﺎﺷﺪ ﺗﻤﺎﯾﻞ ﺑﻪ ﺧﻮدﮐﺸﯽ در اﯾﻦ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﻃﺒﯿﻌﯽ ﻧﯿﺴﺖ. اﮔﺮ اﻓﮑﺎر ﺧﻮدﮐﺸﯽ دارﯾﺪ ﺣﺘﻤﺎ از رواﻧﺸﻨﺎس ﮐﻤﮏ ﺑﮕﯿﺮﯾﺪ. ﮐﻤﮏ ﺧﻮاﺳﺘﻦ در ﻫﻨﮕﺎم ﻧﯿﺎز ﻧﺸﺎﻧﻪ ی ﻗﺪرت ﺷﻤﺎﺳﺖ، نه ضعف.
در ﺳﮑﻮت زﺟﺮ ﻧﮑﺸﯿﺪ. ﺗﻤﺎم ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ در ﺣﺎل دﺳﺖ و ﭘﻨﺠﻪ ﻧﺮم ﮐﺮدن ﺑﺎ ﺟﺪاﯾﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﻨﺪ از ﻣﻼﻗﺎت ﺑﺎ رواﻧﺸﻨﺎس ﺳﻮد ﺑﺒﺮﻧﺪ.
ﻣﺮﺣﻠﻪ ﺳﻮم ﭘﺬﯾﺮش و ﯾﮑﭙﺎرﭼﻪ ﺷﺪن
اﯾﻦ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﻧﺸﺎن ﻣﯽ دﻫﺪ ﮐﻪ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﻧﻬﺎﯾﯽ ﺳﻮﮔﻮاری آﻏﺎز ﺷﺪه و ﺷﻤﺎ ﺑﺎ ﺟﺪاﯾﯽ ﮐﻨﺎر آﻣﺪه اﯾﺪ، ﺣﺘﯽ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﻣﺠﺪد ﺑﻪ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﻣﯿﺎﻧﯽ ﺳﻮﮔﻮاری ﺑﺮﮔﺮدﯾﺪ، اﯾﻦ ﻧﮕﺮان ﮐﻨﻨﺪه ﻧﯿﺴﺖ، ﺷﻤﺎ دﯾﮕرﻣﺮﺣﻠﻪ ﭘﺬﯾﺮش را ﭘﯿﺪا ﮐﺮدﯾﺪ (ﻗﺒﻼ اﺷﺎره ﺷﺪ اﻓﺮاد در ﺣﺎل رﻓﺖ و آﻣﺪ ﺑﯿﻦ ﻣﺮاﺣﻞ ﻫﺴﺘﻨﺪ). ﺷﻤﺎ اﻻن در وﺿﻌﯿﺘﯽ ﻫﺴﺘﯿﺪ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﯿﺪ زﻧﺪﮔﯽ ﺷﺨﺼﯽ ﺧﻮد را ﻣﺠﺪد ﺳﺎﻣﺎﻧﺪﻫﯽ ﮐﻨﯿﺪ و روی ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎ و اﻫﺪاف زﻧﺪﮔﯽ ﺧﻮد ﺑﯿﺸﺘﺮ ﮐﺎر ﮐﻨﯿﺪ و دوﺑﺎره از زﻧﺪﮔﯽ ﻟﺬت ﺑﺒﺮﯾﺪ.
