همیشه نحوه آشنایی زوج ها قبل از ازدواج،از سوالاتی است که در کلینیک از آنها می پرسم و شرح حال های متفاوت و متضادی را می شنوم. بعضی ها با شور و شوق و عشق آتشین، رابطه را شروع کرده اند و ﺑﻌﻀﯽ دﯾﮕﺮ ﺑﺎ ﯾﮏ دوﺳﺘﯽ آرام و ﻣﻨﻄﻘﯽ و ﺑﺎ ﮐﻠﯽ ﺗﻔﺎوت ﻫﺎ.

ﺗﻔﺎوت ﻫﺎ و ﺗﻨﻮع ﻫﺎ در ﻧﺤﻮه ﺗﺸﮑﯿﻞ راﺑﻄﻪ، ﭼﺮا ﻫﺎی ﺟﺎﻟﺒﯽ را ﺑﺮاﯾﻢ ﻣﻄﺮح ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ و اﺣﺴﺎس ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﭘﺎﺳﺦ اﯾﻦ ﭼﺮا ﻫﺎ ﺷﺎﯾﺪ اوﻟﯿﻦ ﺳﺮﻧﺦ ﻫﺎﯾﯽ ﺑﻪ ﺳﻮی ﻧﯿﺎزﻫﺎی رواﻧﯽ ﮐﻪ در واﻗﻊ ﺷﺎﻟﻮده و ﭘﺎﯾﻪ ازدوج ﻫﺴﺘﻨﺪ، ﺑﺎﺷﻨﺪ و ﻫﻤﯿﻦ ﻃﻮرﺟﻮاب ﻣﻌﻤﺎی ﺟﺎذﺑﻪ رﻣﺎﻧﺘﯿﮏ (ﻋﺸﻖ رﻣﺎﻧﺘﯿﮏ).

ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﻋﻤﯿﻖ ﺗﺮ ﺷﺪن درک از ﻋﺸﻖ رﻣﺎﻧﺘﯿﮏ ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت ﺑﺴﯿﺎری ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺘﻪ و ﻧﺘﺎﯾﺞ ارزﺷﻤﻨﺪی ﺑﻪ دﺳﺖ آﻣﺪه ِ ﮐﻪ ﻫﺮ ﮐﺪام از آﻧﻬﺎ ﺑﺨﺸﯽ از ﺟﻨبه ﻫﺎی ﻋﺸﻖ رﻣﺎﻧﺘﯿﮏ را ﭘﺎﺳﺦ ﻣﯽ دﻫﻨﺪ. اﻣﺎ اﯾﻦ ﭘﺮﺳﺶ اﺻلی، ﮐﻪ واﻗﻌﺎ ﭼﻪ ﭼﯿﺰی ﺷﺪت و ﻋﻤﻖ اﺣﺴﺎﺳﺎﺗﯽ را ﮐﻪ در ﻋﺸﻖ رﻣﺎﻧﺘﯿﮏ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ را ﺗﻮﺿﯿﺢ ﻣﯽ دﻫﺪ ﺑﯽ ﺟﻮاب ﻣﺎﻧﺪه اﺳﺖ (ﮐﻪ واﻗﻌﺎ ﻣﻘﺎﻟﻪ ﻣﺠﺰاﯾﯽ را ﻣﯽ ﻃﻠﺒﺪ ).

ﺳﻮال ﻣﻬﻢ ﺗﺮ اﯾﻨﺠﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺳﺮ اﯾﻦ ﻋﺸﻖ رﻣﺎﻧﺘﯿﮏ در راﺑﻄﻪ ﭼﻪ ﻣﯽ آﯾﺪ و از ﮐﺠﺎ ﻧﺒﺮد ﻗﺪرت ﺑﯿﻦ زن و ﺷﻮﻫﺮ در راﺑﻄﻪ ﺷﺮوع ﻣﯽ ﺷﻮد (ﻗﻄﻌﺎ ﮐﻪ ﻧﻤﯽ ﺷﻮد زﻣﺎن دﻗﯿﻘﯽ را ﭘﯿﺸﮕﻮﯾﯽ ﮐﻨﯿﻢ ).
زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ زن و ﻣﺮد ﺗﺼﻤﯿﻢ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﻧﺪ ازدواج ﮐﻨﻨﺪ ﯾﺎ دوﺳﺘﺎن ﺛﺎﺑﺖ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﺑﺎﺷﻨﺪ و ﺑﻪ ازدواج ﺑﻪ ﻫﯿﭻ ﮐﺲ دﯾﮕﺮ ﻓﮑﺮ ﻧﮑﻨﻨﺪ؛ در واﻗﻊ راﺑﻄﻪ ﺑﯿﻦ ﻫﺮ دو ﺑﻪ راﺑﻄﻪ واﻗﻌﯽ و ﺗﻨﮕﺎﺗﻨﮓ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﻣﯽ ﺷﻮد و آنﻋﺸﻖ رﻣﺎﻧﺘﯿﮏ اﻟﺒﺘﻪ ﮐﻤﯽ واﻗﻊ ﺑﯿﻨﺎﻧﻪ تر ﺑﯿﻦ ﺷﺎن ﺑﻪ وﺟﻮد ﻣﯽ آﯾﺪ. ﺑﻄﻮر ﮐﻠﯽ ﺧﯿﻠﯽ از اﺣﺴﺎﺳﺎت ﺷﺎدی آﻓﺮﯾﻦ ﻋﺸﻖ رﻣﺎﻧﺘﯿﮏ از آﻧﺠﺎ ﻧﺎﺷﯽ ﻣﯽ ﺷﻮد ﮐﻪ ﻓﺮد ﺑﻪ ﻫﻤﺴﺮ ﺧﻮد ﻧﮕﺎه میﮑﻨﺪ و ﺗﻤﺎم. ﺧﻮﺑﯽ ﻫﺎی “ﻣﺎﻣﺎن” و “ﺑﺎﺑﺎ” را و ﺗﻤﺎم ﺧﻮﺑﯽ ﻫﺎی ﻣﻨﻬﺎی ﺑﺨﺶ ﻫﺎی ﺳﺮﮐﻮب ﺷﺪه ی وﺟﻮد ﺧﻮدش را در او ﻣﯽ ﺑﯿﻨﺪ.